De Heilige Grafkerk te Jeruzalem

De Grote Moskee te Damascus

Graf van de Aartsvaders te Hebron

Het klooster van Samye te Tibet

Koning Asoka India

Is religie een gedateerde erfenis uit een ver verleden met een verkeerde invulling van het begin en einde van alles?

Toen Darwin zijn evolutietheorie presenteerde buitelden kerkelijke leiders over elkaar heen om die ontdekking te ontkennen en te bestrijden. Homo sapiens kon geen hominidae voorouders hebben, maar was volgens de Bijbel uit klei gevormd.

Nieuwe inzichten omtrent de ouderdom van het heelal en de aarde bezorgden hen vervolgens een tweede schok. Religieuze geschriften beweerden immers al eeuwen met stelligheid dat de schepping van de aarde pas vier millennia voor het begin van de jaartelling had plaatsgevonden. En dat nog wel binnen een tijdbestek van zes dagen. De nieuwe denkbeelden werden door de kerkleiding gekwalificeerd als ketterij en derhalve linea recta naar de prullenmand verwezen.

De resultaten van de onderzoeken bleken echter uiterst betrouwbaar.

Onomstotelijk toonden ze aan dat de mens tenminste al honderdvijftig millennia op aarde rondliep of misschien nog wel langer.

Religies, Legenden & Bijgeloof

Een zoektocht naar de waarheid

Vanaf het begin moet Homo sapiens, de denkende mens, met verbazing om zich heen hebben gekeken naar alle onverklaarbare gebeurtenissen in de natuur. Het ontstaan van nieuw leven was daar één van en werd gezien als bovennatuurlijk. De verering van een godin van de vruchtbaarheid, de moedergodin, liet dan ook niet lang op zich wachten. Ook gestorven helden, omgeven door mythen en legenden, werden tot godheid verheven en vereerd in een pantheon, Vanaf het begin moet religieus denken het leven van de mensen hebben beheerst.

Door het ontbreken van een bruikbare vorm van schrift was mondelinge overlevering generaties lang de enige manier om de kennis van het religieuze gedachtegoed door te geven aan opeenvolgende generaties. Soms verliep meer dan duizend jaar alvorens de geschiedenis van een volk kon worden vastgelegd en veiliggesteld voor het nageslacht. Eerst nadat een volwaardig alfabet was ontwikkeld kon iedereen leren lezen en schrijven maar ook kennisnemen van het verleden.

De vraag is gerechtvaardigd in hoeverre die oude geschriften wel kunnen bogen op voldoende historische betrouwbaarheid. Dat geldt niet alleen voor de joodse, de christelijke en de islamitische overleveringen, maar ook voor die van de hindoes en de boeddhisten. Bovendien zijn oude teksten door de tijd heen talloze malen gekopieerd en aangepast aan de tijdgeest.

Dit boek probeert de historische betekenis van de belangrijkste wijsheden uit het verleden te achterhalen en hun waarde voor toekomstige generaties op een weegschaal te leggen.

De resultaten zijn verrassend.